Celem jogi jest wyzwolenie świadomości z niewoli

Prawdziwym celem jogi jest wyzwolenie świadomości z niewoli którą jest utożsamianie się z materialnymi i mentalnymi wymiarami rzeczywistości. Posiadanie wiedzy o własnej jaźni, szczególnie puruszy i jej prawdziwej naturze.

W przypadku wiedzy o sobie samym, w perspektywie umysłu mówimy o naszej własnej historii, nawykach, przekonaniach i tendencjach. Natomiast wiedza o naszej jaźni czy świadomości wykracza ponad naszą indywidualną opowieść. Ponieważ nasza historia, nasze przekonania i inklinacje ulegają nieustannej zmianie pod wpływem czasu. Natomiast nasza prawdziwa tożsamość, nasza jaźń jest wolna od tego wpływu.

Jogiczne pytania o jaźń

Prawdziwa wiedza o jaźni, naszej świadomości czy naszej duchowej naturze nie jest wiedzą o naszych myślach czy emocjach. Nie jest także wiedzą o wydarzeniach z naszego życia lub ideach które mamy. Nasza wewnętrzną świadomość nie jest oparta na naszych myślach ani nie jest uwarunkowana czasem czy naszymi działaniami. Ten element rzeczywistości charakteryzuje się otwartością, poddaniem się i obecnością. Można to porównać do nici która podtrzymuje nanizane na nią paciorki. To ta nić jest istotą sznura korali, tworzy ich sens i porządek, definiuje ich istnienie, Bez niej ich istnienie nie ma sensu. Pełne i rzeczywiste połączenie się z tym wymiarem naszej istoty doprowadza umysł do stanu prawdziwego spokoju w którym zarówno on jak i wszystkie wykonywane przez niego psychologiczne aktywności znajdują się w stanie spokoju.

Dojście do tego poziomu samoświadomości powoduje zmianę orientacji naszej uważności pozostawiając z boku naszą indywidualną historię i pozwalając wejść w tą wielką nieznaną sferę która znajduje się wewnątrz nas.

Z punktu widzenie puruszy, czyli poziomu naszej własnej świadomości jaźni, nie możemy powiedzieć że naprawdę znamy siebie. Nasza indywidualna historia nie ma znaczenia. Ona już dłużej nie definiuje ciebie. Urzeczywistnienie jaźni, bycie jaźnią oznacza pozbycie się dualizmu ciała i tożsamości, wejście w prawdziwy poziom niedualny. Jest to rozpoczęcie prawdziwej wewnętrznej podróży ku pozytywnym wymiarom rzeczywistości. Zaczynasz poznawać rzeczy wewnątrz siebie, w którym to poznaniu umysł może być używany jako instrument woli, ale jest to jedynie opcja a nie przymus.

Ponad dualizmem umysłu

Nasza prawdziwa jaźń istnieje poza dualistycznym wymiarem czasu i przestrzeni, narodzin i śmierci, umysłu i ciała. Jaźń istnieje zawsze jako poziom właściwej świadomości która jest zarówno podmiotem jak i przedmiotem poznania przez nią samą. W tym stanie wewnętrznej uwagi umysł osiąga poziom spokoju. Jest pasywny i nasza osobista aktywność traci wtedy swoje dotychczasowe znaczenie.

W tym wewnętrznym wymiarze rzeczywistości umysł traci znaczenie. Tak samo jak gdy świeci Słońce światło księżyca nie ma już znaczenia. Jaźń jest samoświetlna. Nic więcej nie trzeba już mówić, wyjaśniać, omawiać czy udowadniać. Przekonywanie nie jest już dłużej potrzebne. Poznawana rzeczywistość nie może być opisana czy wyjaśniona. Zanurzasz się w stanie doświadczania.

Ten stan określa się często jako przedświt, moment kiedy tuż przed wschodem Słońca już widać otaczające nas kształty, ale samo Słońce jeszcze nie jest widoczne.

Hari Om Tat Sat

Kryszna Kirtan

(wyświetleń: 350)