Zadano takie pytanie: Czy buddyzm jest częścią hinduizmu? Dlaczego w hinduizmie jest wielu bogów?
Odpowiedź na nie składa się z trzech części:
1. Buddyzm wyłonił się z nauk wczesnego braminizmu (poprawnie Sanatana Dharma).
Sam termin hinduizm został wprowadzony w XIX wieku przez Brytyjczyków, którzy wtedy okupowali Indie. Praktycznie natychmiast ten termin przyjął się na Zachodzie. Co określało zbiorowo wszystkie geograficznie zidentyfikowane doktryny religijne. Nawet niektórzy muzułmanie określali się jako hinduscy muzułmanie.
Ponieważ Budda odrzucił Wedy ( święte pisma Sanatana Dharmy) nie może być uznany za jej część, nie jest Vaidhika, więc jest to osobna tradycja.
Można dodać, że nauki Śiankary (adwaita wedanta) są zbliżone w swoich konkluzjach do nauk Buddy, główną różnicą jest to że, te pierwsze są Vaidhika ponieważ są umocowane w Wedach i uznają ich autorytet.
2. W hinduizmie (poprawnie Sanatana Dharma) istnieje koncepcja istnienia Jednego Boga.
Ale jest on rozumiany różnorako w zależności od Tradycji. Każdą z nich należy rozpatrywać indywidualnie. Najbardziej rozpowszechniony jest kult Osobowego Boga (teistyczne tradycje wisznuickie), a nie jak się powszechnie sądzi monizm adwaita wedanty.
Powszechny pogląd o istnieniu “wielu bogów” w Sanatana Dharmie pochodzi od misjonarzy Protestanckich przybyłych wraz z Brytyjczykami, dla których “nie do pojęcia było” że jest to wciąż ten sam Jeden Bóg, więc rozpowszechnili pogląd że bogów jest wielu. W rzeczywistości albo to są Jego różne przejawienia, albo są to dewowie, których można porównać do chrześcijańskich aniołów.
3. Brahma którego widział Budda,
nie jest najwyższym bogiem, jest demiurgiem, stworzycielem jednego z wielu wszechświatów i podlega wpływowi czasu i cierpień wynikających z jego wpływu.
Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan
(wyświetleń: 252)
