Bhagawadgita (Pieśń Pana) zwana też w skrócie Gitą. To najsłynniejszy traktat o jodze i filozofii Indii. Pozycja obowiązkowo dla każdego kto poważnie zainteresowany jest jogą, wedantą, filozofią Indii, rozwojem osobistym i duchowym, a nawet psychologią.
Ten fragment największego eposu świata czyli Mahabharaty jest uważany jako podsumowanie nauk upaniszadów (gitopaniszad) i wykładnia najważniejszych elementów filozofii hinduizmu czy poprawniej Sanatana Dharmy (co możemy przetłumaczyć jako “wieczne czynności”).
Tekst po polsku ukazał się kilkukrotnie dlatego polecam stronę www.bhagavadgita.eu która zawiera większość tłumaczeń. Chociaż pierwsze polskie tłumaczenie ukazało się w 1902 (Święcicki) to najbardziej znana jest wersja Wandy Dynowskiej (1947) oraz Swamiego Bhaktiwedanty (1980 tłum. polskie) z komentarzami w duchu bengalskiego wisznuizmu wersja doc epub i mobi tutaj)
Dla znających angielski i pragnących pogłębienia tematu polecam stronę bhagavad-gita.org która zawiera komentarze czterech najważniejszych Nauczycieli (parampara aćarjów) z 4. Tradycyjnych Szkół (paramapara) wisznuickich (Brahma, Siwa, Kumara i Sri)
“Gdzie jest obecny Kryszna – Pan drogi wspaniałej,
Gdziekolwiek jest Ardżuna – łucznik doskonały,
Tam też nie braknie szczęścia, potęgi i chwały”.Bhagawadgita 18.78 (tłum. Szuwalska)
Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan
(wyświetleń: 793)
Trackbacki/Pingbacki