W jodze diksza oznacza formalną inicjację i jest związana z przyjęciem ucznia przez guru. Celem tego jest rozpoczęcie pobierania Nauk w danej linii przekazu.
W ten sposób guru akceptuje nowicjusza i udziela mu nauk mających na celu przekroczenie cyklu narodzin i śmierci. Prowadzi go na ścieżce do poznania jaźni i umacnia w świece samopoznania. Innymi słowy przeprowadza ucznia z niewiedzy (ciemności) w wiedzę (jasność).
W trakcie inicjacji guru czyli nauczyciel, przekazuje formalnie mantry do medytacji oraz podstawowe nauki odnośnie ich stosowania. Dalsze instrukcje są przekazywane już w trakcie samej praktyki medytacji.
Słowo diksza pochodzi od dwóch słów:
Diwjadźnana – (divyajñāna) boska wiedza , albo wiedza duchowa czyli taka która traktuje o transcendentych aspektach rzeczywistości, lub o transmetarzeczywistości.
Klesza – (kleśāḥ) (np.Jogasutry II.2-4) „przyczyny cierpienia”, „uciążliwości”. Elementy przeszkadzające, ich przyczyny znajdują sie w karmie (poprzednich czynach). Zjawiska te znajdują się w ciele subtelnym (sūkṣma śarīra) i poprzez praktykę medytacji zostają stopniowo usuwane.
Według Jogasutr istnieje pięć rodzajów uciążliwości umysłu lub świadomości (ćitta):
- ignorancja (ávidyā) – niewiedza o rzeczywistości
- egoizm (asmitā) – błędne utożsamianie jaźni z intelektem
- przywiązanie (rāga)
- awersja (dveṣa)
- strach przed śmiercią
Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan
(wyświetleń: 196)