W duchowych Tradycjach Indii sposobem zdobywania wiedzy jest proces słuchania od autorytetów. Autorytetami są tutaj najpierw rodzice, potem nauczyciele, guru, czy ogólnie starsi.
Instytucja guru, linii urzeczywistnionych świętych, bazuje na tym sposobie poznawania wiedzy. I jest tradycją ustną. Z tego powodu pojawia się trudność dla człowieka Zachodu ustalenia początku danego tekstu. Indolodzy datują różne teksty na ten lub inny wiek, pomijają przy tą wspomniana zasadę przekazu ustnego. Coś może było i zapisane wtedy i wtedy, albo – inaczej mówiąc – można ustalić, że najstarszy znaleziony pisany tekst pochodzi z tego i tego wieku. Ale kto potrafi powiedzieć z całą pewnością kiedy to zostało po raz pierwszy powiedziane?
Poznawanie prawdy poprzez zbliżenie do Nauczyciela
Bhagawadgita (4.34) instruuje nas że sposobem na poznanie wiedzy jest zadawanie pokornych pytań guru, nauczycielowi i służenie mu. (pranipatena paripraśnena sevaya). Wyzywająca lub arogancka postawa nie jest tu skuteczna. “Bez pokory i pełnienia służby, zadawanie pytań mistrzowi duchowemu nie będzie skuteczne.”
Guru, mistrz duchowy jest osoba która urzeczywistniła Prawdę w swoim życiu. I pod jego kierunkiem należy studiować święte teksty. To jest warunkiem właściwego ich zrozumienia. Nawet krótki czas (jak jedna jedenasta sekundy) kontaktu z taką osoba może zmienić nasze życie.
Ucho to najważniejszy organ
“Najważniejszym organem w ciele żywej istoty jest ucho, a dźwięk jest najważniejszym medium przekazu odległych i nieznanych rzeczy. Do ucha przenika doskonałość wszelkiego dźwięku i wiedzy i czyni nasze życie doskonałym. Cały system wiedzy wedyjskiej jest otrzymywany jedynie przez recepcję słuchową, i wskutek tego dźwięk jest najważniejszym źródłem wiedzy.
” – komentarz Swamiego Bhaktiwedanty do Bhagawatapurany 3.6.17“słuchanie jest ważniejsze od bezpośredniego studiowania czy postrzegania. Jeśli ktoś jest doskonałym słuchaczem i słucha z właściwego źródła, jego wiedza jest automatycznie doskonała. Proces ten nazywany jest śrauta-pantha, czyli zdobywaniem wiedzy poprzez słuchanie od autorytetów. Cała wiedza wedyjska oparta jest na zasadzie, że należy zbliżyć się do bona fide mistrza duchowego i słuchać autorytatywnych stwierdzeń Wed. Aby otrzymać wiedzę, nie jest konieczne, by być nienagannym literatem; aby otrzymać doskonałą wiedzę od doskonałej osoby, trzeba być ekspertem w słuchaniu. To nazywane jest zstępującym procesem wiedzy dedukcyjnej, czyli avaroha-pantha.” – komentarz Swamiego Bhaktiwedanty do Caitanja Caritamrity Adilila.16.52
Dlatego czytanie samodzielnie, posługiwanie się jedynie książkami, zapiskami, jest nieskuteczną metodą poznawania wiedzy w Tradycjach indyjskich,
Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan
(wyświetleń: 56)