Namaste Radhe Radhe
Dzisiaj trzy tematy:
- Kim jest krowa w Indiach
- Pojawienie się Śjama Kundy
- Czym jest Bhadźan?
Linki:
Kim jest krowa w Indiach
Zanim przedstawię kolejną rozrywkę, chciałbym wyjaśnić pewne wątpliwości związane z opisanymi uprzednio zdarzeniami. W Indiach krowa i byk to istoty obdarzane czcią jako symbole religijne. Święta krowa i szlachetny byk wyznaczają wręcz podstawy ludzkiej kultury.
Może zatem dziwić fakt, że Bóg, Bhagawan Śri Kryszna, zabija byka. Taka sytuacja okazuje się jednak szczególna, ponieważ sam Pan oznajmia w Bhagawadgicie (4.7), że pojawia się na Ziemi, aby zwalczyć adharmę (niereligijność) i ponownie wprowadzić zasady religijne:
yada yada hi dharmasya, glanir bhavati bharata
abhyutthanam adharmasya, tadatmanam srjamy ahamBhagawan Śri Kryszna stwierdził: „O Ardźuno! Jeśli tylko zanika religijność, dochodzi do upadku czy też wypaczenia zasad religijnych, osobiście zstępuję na Ziemię, żeby na nowo rozpropagować religię, czyli dharmę”.
Innymi słowy, musimy pamiętać, że okropny Ariśta nie był tak naprawdę bykiem, lecz joginem, przyjacielem Kamsy, który przybrał postać byka z zamiarem oszukania wradźawasi i zabicia Boga. Podobnie jak inne demony Ariśta żył jedynie po to, aby odrzucać, walczyć i niszczyć Najwyższego Pana. Kryszna unicestwił więc faktycznie uosobienie niereligijności, a nie byka.
Cała ta historia stanowiła rodzaj przedstawienia, w którym aktorzy nałożyli kostiumy w celu ukazania postaci pewnego dramatu.
Pojawienie się Śjama Kundy
Rankiem, na długo przed zabiciem demona, Kryszna zaprosił wspaniałe kobiety z Wradźy na celebrowanie tańca rasa. W ramach rasy lili Pan ujawnia kwintesencję religii, rozkoszując się transcendentną miłością małżeńską gopi nazywaną premą. I jedynie najbardziej religijni, najczyściejsi i najmniej egoistyczni wielbiciele mogą uczestniczyć w spełnianiu każdego życzenia, każdej zachcianki Kryszny – gdy wirują i obracają się we wspólnej rozkoszy w kręgu boskiej miłości tańca rasa.
Jednak zanim Kryszna wykonał taniec rasa, musiał usunąć przeszkodę, jaką była niereligijność. Zabicie demona w formie byka uosabia destrukcję najgorszych grzechów i niereligijności udającej prawdziwą religię.
Po śmierci demona Kryszna mógł przejawić najwyższy poziom religii poprzez wykonanie tańca rasa z gopi, czyli osobami, które najbardziej kochają Boga.
Te proste młode kobiety, dziewczęta z Wradźy, atrakcyjnie ubrane, o czystym sercu i pasące zwierzęta, pragną jedynie zadowalać Śri Krysznę – każdym słowem, myślą, uczuciem, gestem i ruchem.
Rozważmy teraz drugą rozrywkę. Choć Kryszna usunął problemy spowodowane przez demona i chciał rozpocząć taniec rasa, pojawił się następny kłopot. Ukochane gopi Kryszny wystąpiły przeciwko Niemu i żądały zadośćuczynienia za zabicie demona.
Poniższą historię przekazał nam w komentarzu do wersetu 10.36.16 Śrimad Bhagawatam Śrila Wiśwanatha Ćakrawartipada.
Ten wybitny gaudija rasika aćarja cytuje dwadzieścia wersetów z Puran, aby wyjawić początki Śjama Kundy i Radha Kundy.
W środku nocy gopi usłyszały magiczne melodie muraliego Śjamy i wszystkie wybiegły na spotkanie z ukochanym. Po drodze mówiły do siebie nawzajem:
„Nandanandana popełnił grzech, skoro zabił tego byka. A według pism świętych zwykłych ludzi również dotykają reakcje grzechów króla. Będziemy więc cierpieć z powodu grzechu Kryszny, ponieważ On jest synem naszego króla Nandy. Musimy poradzić się mądrej joginki Bhagawati Paurnamasi, jak powinno wyglądać zadośćuczynienie”.
Piękne dziewczęta spotkały się ze Śjamasundarem i doszło wówczas do żartobliwej rozmowy.
Radha oznajmiła: „O Kryszna! Nie dotykaj nas, zabójco byka!”.
Śjamasundar odpowiedział: „Niemądre gopi! Tak naprawdę to nie był żaden byk, lecz ukryty demon, który pojawił się, aby wyrządzić krzywdę wradźawasi”.
Radha trwała przy swoim zdaniu: „O Kryszna! Nawet jeśli Ariśta był strasznym demonem, miał postać byka. Musisz odpokutować za grzech uśmiercenia takiego zwierzęcia. Podobnie uczynił Pan Indra po zabiciu bramina w formie demona o imieniu Writrasura”.
Śjama nie potrafił już odpowiedzieć na argumenty Radhy. Opuścił lotosową twarz zawstydzony i z pokorą zapytał Radhę: „Jeśli popełniłem błąd, co mogę zrobić jako zadośćuczynienie?”.
Wtedy Radha oświadczyła: „Paurnamasi i Gargi wyjaśniły, że jedynym sposobem oczyszczenia się z tego okropnego grzechu jest wzięcie kąpieli w każdym świętym miejscu trzech światów”.
Gdy Kryszna usłyszał o takim dość rygorystycznym procesie odkupienia, przestał być pokorny i stwierdził odważnie: „Ha! Dlaczego miałbym wędrować przez cały świat i kąpać się w każdym świętym miejscu? Spójrzcie! Zgromadzę je wszystkie tutaj przed twoimi oczami. I wykąp się w nich za mnie!”.
Jednocześnie Pan Mukunda uderzył lewą piętą o ziemię.
Nagle pojawiła się woda rzeki Bhogawati, Kryszna zaś z dumą oznajmił: „O gopi! Popatrzcie, to święta woda rzeki Bhogawati pochodząca z obszaru Patali”.
Następnie Kryszna rzekł: „A teraz, o święte miejsca, proszę, abyście się tu wszystkie pojawiły!”.
Tuż po tych słowach przed Kryszną można było zobaczyć przywołane przez Niego obszary.
Potem Kryszna zwrócił się znów do gopi. „O Radha, zobaczcie! Wszystkie święte miejsca pojawiły się we Wradźy!”.
Ale Radha odpowiedziała: „O czym ty mówisz? Nie widzimy żadnych świętych miejsc”.
Wówczas poszczególne święte miejsca złożyły pokornie swoje dłonie przed Panem i przemówiły:
„Jestem słonym oceanem”.
„Jestem oceanem mleka”.
„Jestem Amarą-dirghiką”.
„Jestem rzeką Śoną”.
„Jestem rzeką Sindhu”.
„Jestem rzeką Tamraparni”.
„Jestem rzeką Saraswati”.
„Jestem świętym miejscem Puśkarą”.
„Jesteśmy rzekami: Godawari, Jamuną, Rewą oraz Triwenii w Prajadze. Spójrzcie na nasze święte wody!”.
Kryszna wykąpał się we wszystkich świętych wodach, które do przywołał. Dzięki tej rozrywce ukazał najbardziej sekretne miejsce we wszechświecie znane obecnie jako Śjama Kunda.
Oto koniec rozrywki Pojawienie się Śjama Kundy.
Czym jest Bhadźan?
Co to jest bhadźana? Festiwale i ceremonie to zwyczaje zewnętrzne, zwyczaje ludowe. Cokolwiek je miejscowa ludność, jedzą to bóstwa (Rotis we Wradży, ryż w Bengalu, pizza we Włoszech i tortilla w Meksyku) – czy to oznacza, że dharma odeszła? Nie. Dharma jest nienaruszona. Cokolwiek robię, jest z porządku mojej religii.
A bhadźany? Cel medytacji, czyli właśnie bhadźany jest jeden – Kryszna. Pan objawia się Swoim bhaktom zgodnie ze sposobem, w jaki Go kochają. Dharma jest jedna, ale można się nią delektować i doświadczać jej na różne sposoby. To ta sama substancja, ale kształty są różne. To jest bhadźan.
Nie ma potrzeby biegania między tymi wszystkimi zewnętrznymi ceremoniami – „Toczący się kamień nie zbiera mchu”. Czyli: usiądź i dojrzej w swojej praktyce medytacji.
Trwaj w medytacji i wykonuj bhadźany. Co jeszcze jest poza tym? W tym bhadźanie jest rasa, transcendentalny nektar.
W naszych ciałach jest tak wiele zmysłów, jak wiele drzew w ogrodzie – wszystkie muszą być unieruchomione w jednym miejscu.
sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti (CC Madhya 8.274)„„Maha-bhagavata, zaawansowany bhakta, z pewnością widzi wszystko ruchome i nieruchome, ale nie dostrzega dokładnie ich form. Raczej wszędzie natychmiast widzi manifestację formy Najwyższego Pana.”
Uttama adhikari nie widzi ruchomych i nieruchomych obiektów tego świata – gdziekolwiek się nie udają, mówi tylko o formie Kryszny.”
Świat jest pełen Kryszny – trzeba po prostu skupić się na tym, na Krysznie. Usiądź na kolanach yamy (Durga) i wzywaj Śjama (tj. Bądź zaangażowany w swoje materialne życie i jednocześnie myśl o Krysznie). Jeśli to zrobisz, po co zawracać sobie głowę bieganiem po całym miejscu (odwiedzając festiwale i święte miejsca)?
Mahaprabhu powiedział do Raghunathy dasy Goswamiego:
antare vairagya koro bähire loka vyavahara
„Bądź wewnętrznie wyrzeczony, ale na zewnątrz zachowuj się jak zwykły człowiek”.
Wyrzeczenie się jest sprawą wewnętrzną, a nie publicznym pokazem.
Między różnymi bhaktami mogą istnieć zewnętrzne różnice kulturowe, ale bhadźan jest jeden.
Bhadźan ma rasę, transcendentalny smak. Gdyby tak się nie stało, kto by to praktykował?
Bhadźana we Wryndawanie jest pełna rasy – bhaja govindam bhaja govindam bhaja govindam mudha mate! Kto to powiedział? Najwięksi dźniani! Dlatego możesz być dźnianim, joginem, kimkolwiek – czcij Gowindę!
Spójrz na Mauni Babę (jogina, który mieszkał blisko Sadhu Babę w Pracen Mayapura)! Jest joginem, ale wielbi Gowindę! Wieczorem (podczas ärati) dmie się w konchy i bije w dzwony, a on składa pokłony Gowindzie.
Wszechświat jest piękny – wszystko jest piękne, leży na kolanach Pana. Świat jest schronieniem Pana, świątynią Pana. Usiądź tutaj i oddaj cześć Gowindzie.
Gdyby nie było tego świata, nie byłoby anandy. Usiądź w świątyni tego świata i oddaj cześć Gowindzie. Jak piękny jest ten świat z jego sześcioma porami roku i różnorodnością owoców. Po prostu praktykuj bhadżan!
Świat jest piękny, ale niektórzy samolubni, niewykształceni ludzie tylko go psują.
Śpiewamy:
panca putra sange nace roy bhavananda – tin putra sange nace sen śivananda –
„Bhawananda Roy tańczy w kirtanie ze swoimi pięcioma synami, a Śivananda Sen tańczy w kirtanie ze swoimi trzema synami”.
(Można być człowiekiem rodzinnym, a mimo to w pełni uczestniczyć w istocie życia w oddaniu). Po prostu sami sprawiamy, że ten piękny świat jest brzydki ”.
Nie będzie czasu na zewnętrzne rytuały
Praktykujący w miarę czynienia postępu musi przestrzegać zasad i je wykonywać – w miarę możliwości – różne rytuały i ceremonie oddania.
Narottama Thakur Mahasaja mówi:
apakke sadhana reti – pakule se prema bhakti.
„Kiedy oddanie jest niedojrzałe, nazywane jest sadhaną, czyli praktyką, a kiedy jest dojrzałe, nazywane jest prema bhakti, czyli oddaniem z miłością”.
Na początku praktykujący musi wykonywać te czynności i ceremonie, a później, gdy dojrzeje, stopniowo dojdzie do prema bhakti, a stan zewnętrzny i wewnętrzny praktykującego stanie się identyczny.
Praktykujący zostanie następnie skąpany we łzach oddania miłości i nie będzie już więcej czasu na pójście do Jamuny – sarvatma snapanaa vijayate
A w następnym odcinku posłuchasz o tym jak Pojawiła się Radha Kunda
Hari Om Tat Sat i
Dźaj Sri Radhe!
(wyświetleń: 99)