Śmierć i jej przeczuwanie

Jakieś pół roku temu pewna młoda osoba opisała na internetach swój sen, który wzbudził w niej niepokój. W tym śnie miała wypadek samochodowy, ten sen miała w tym samym czasie razem z bliska osobą. Nawet matka następnego dnia zapytała czy muszą jechać ponieważ śnił jej się tej nocy dom pogrzebowy.

Interesujące były komentarze. Część osób mówiła że to przypadek, inni że to może coś znaczyć, ale nie wiadomo co, jeszcze ktoś inny, że to typowe dla osoby która rozpoczęła praktyki duchowe ( medytacje mantrowe) i że może to być coś z poprzednich żyć, po czym nastąpił długi wywód filozoficzno teologiczny. 🙂 Takie intelektualne rozważania z filozofią w tle.

Sen powtórzył się obojgu 5 dni potem. Był bardziej intensywny, bardziej emocjonalny. W śnie pojawił się szatan, matka wylała sobie wrzątek na nogi, a powstałe poparzenie przypominało głowę kozła.

Komentarze w dalszym ciągu były pocieszaniem, pojawiła się sugestia przewrażliwienia, emocjonalności młodych osób. Ktoś przypomniał historie z której wynikało, że ze złych rzeczy wynikają dobre rezultaty, a szatana w ogóle nie ma bo to iluzja (maja). Intelektualne pitu pitu.

Kilka miesięcy potem w wyniku wypadku samochodowego ta młoda osoba zmarła (pięć dni po wypadku) w szpitalu.

Natychmiast komentarze zmieniły swój ton. Wszyscy byli poruszeni, głęboko poruszeni i wstrząśnięci.

Na ścieżkach mistycznych nie bądźmy nazbyt intelektualni.

Nadmierny intelektualizm przeszkadza widzieć. Rzeczywistość widzimy uczuciami (sercem), a nie „mózgiem”. Posiadanie “mózgu” jest przeszkodą w życiu duchowym, emocjonalnym wejściu w Boskie Zabawy, dojrzeniu. Posiadanie wielkich intelektualnych zdolności, wielka elokwencja i znajomość dziesiątek lub setek książek czy cytatów nie pomoże nam w żaden sposób w ujrzeniu prawdy. Ten kto wie na prawdę, czuje. Można być wykształconym, oczytanym i elokwentym, ale dalej można nie wiedzieć o co chodzi naprawdę…

„Umieranie nie wzrasta przecież na tym, co napisane, lecz na tym, co się przeczuwa i o to przeczucie chodzi.” (1)

Czy umiemy rozpoznać właściwie uczucia?

Boga kochamy sercem, nie intelektem.

Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan

(1) cytat z tekstu Maćka Kozikowskiego

(wyświetleń: 548)