Zbawienie jest tematem zainteresowania osoby religijnej, zwłaszcza ten termin znany jest chrześcijanom. Celem praktykowania religii jest osiągnięcia Zbawienia. Czym zatem jest zbawienie i jak się to przejawia? Skąd wiemy kto jest zbawiony?
Dla mnie to oznacza “życie w duszy“, gdy odejdzie się od “cielesnej świadomości” i zacznie żyć w duszy czyli duchowymi sprawami. Wtedy “jest się zbawionym”. Co to są “duchowe sprawy”? To DOŚWIADCZANIE obecności Boga tu i teraz. Tylko. Jedynie. Wyłącznie. Cielesne sprawy są tymczasowe, jak wiemy – i nie potrzeba tu teologii, ani filozofii- ciało się zmienia i na końcu umiera. Dusza zostaje.
Skąd zatem wiemy kto jest zbawiony? Po tym, że widzimy, że ten ktoś stracił zainteresowanie doczesnością, “sprawami światowymi”. Żyje w duszy. Jest mistykiem. Ponieważ doświadcza spraw mistycznych. Jak mawiają chrześcijanie: ma społeczność z Bogiem. Przykłady? Proszę: św Franciszek, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, św. Faustyna Kowalska, żeby wymienić tylko kilkoro z nich.
W hinduizmie zbawienie nazywa się wyzwoleniem, inny termin, znaczenie to samo. Jesteśmy zniewoleni poprzez żywioły (guny) natury materialnej takie jak bierność (tamas), aktywność (raja) i harmonię (sattva).
Pod wpływem tych żywiołów świat tkwi w zapomnieniu, Nie dostrzegając Mojej wyższości nad nimi.
Bhagawadgita 7.13
Gdy pilny obserwator dostrzeże, iż nie ma Poza grą tych żywiołów żadnych innych sprawców, Dowie się, co jest wyższe i złączy się ze Mną.
Bhagawadgita 14.19
Kto się zdołał wznieść ponad władzę trzech żywiołów, Które w ciele się rodzą, choć w ciele przebywa, Wolny jest od narodzin, starości i śmierci; Pokonawszy cierpienie jest już nieśmiertelny.
Bhagawadgita 14.20
Hari Om Tat Sat
Krysznakirtan das
użyłem tłumaczenie Gity wg Szuwalskiej
(wyświetleń: 332)