Dlaczego jest ważna fizyczna obecność guru.

W tradycji bhakti wiele mówi się o guru i konieczności jego posiadania. Część osób twierdzi jednak, że książka napisana przez nauczyciela jest wystarczająca i zastępuje jego osobiste towarzystwo. Czy jest tak naprawdę?

Mamy dwa rodzaje towarzystwa z guru, oświecona osobą. Fizyczna obecność nie oznacza książki czy tekstu. Książka jest pasywna. Osoba oświecona jest aktywna. Co to znaczy? W tradycji wisznuizmu gaudija (zgodnie z  Caitanja Caritamritą), mamy dwa rodzaje “osoby bhagawata”, książkę i osobę (guru). Książka nie może odpowiedzieć na wszystkie twoje pytania, książce nie możesz służyć ani wypełniać jej woli. A te trzy elementy są istotne przy poznawaniu duchowej wiedzy.

tad viddhi praṇipātena paripraśnena sevayā
upadekṣyanti te jñānaṃ jñāninas tattva-darśinaḥ

Postaraj się zrozumieć tę wiedzę od mędrców,
Zadając im pytania i służąc z oddaniem,
Gdyż oni widzą prawdę i mogą ją wskazać.

Bhagawadgita 4.34

Książka wielokrotnie przekaże ci ta informację, że posiadanie żyjącego guru jest ważnym i koniecznym warunkiem wejścia na duchowa ścieżkę. Nigdzie nie znajdziesz tam informacji, że nie ma potrzeby posiadania guru.

Zazwyczaj łatwo jest zrozumieć różnicę pomiędzy osoba, a książką.  Książka nie sprawdzi czy dobrze rozumiesz to co zostało przekazane. Oczekuje się, że osoba spełni taką funkcję.

Przyjęcie schronienia guru jest najważniejszym i podstawowym elementem na ścieżce duchowej. Nic i nigdy nie zastąpi tego elementu. Rupa Goswami, kodyfikator nauk Pana Ćajtanji podaje w swojej Bhakti-Rasamrta-sindhu (BRS 1.2.74), że przyjęcie schronienia guru (guru-padaśraya) jest pierwszym elementem sadhana bhakti czyli rutyny życia duchowego. Przyjęcie guru jest jak wrota wejściowe do krainy bhakti. Od tego proces rozpoczyna się. Kolejnym etapem jest przyjecie inicjacji (diksza), instrukcji (siksza) i wykonywanie miłosnej służby (visrambhena guru-seva) w oddaniu względem Nauczyciela.

Dlatego dziwi koncepcja o braku konieczności przyjęcia guru, ponieważ ktoś twierdzi, że Kryszna jest w sercu, lub mamy pisma poprzednich aćarjów lub konkretnego aćarji. Raczej znajdziemy wiele przykładów, że bezpośrednie towarzystwo jest ważne:

Omawianie w towarzystwie bhaktów czynów i rozrywek Najwyższego Osobowego Boga jest bardzo przyjemne i przynosi satysfakcję uszom i sercu. Kultywowanie tej wiedzy pozwoli na stopniowy postęp na ścieżce wyzwolenia. Kiedy ktoś osiąga wyzwolenie, jego upodobania umacniają się. I wtedy właśnie rozpoczyna się prawdziwe oddanie i prawdziwa służba oddania.

Bhagawatam 3.25.25

Faktem jest że Bóg przebywa w sercu , ale jego zewnętrzna manifestacja w postaci Sri Guru jest przejawem Jego łaski względem aspiranta.

jive saksat nahi tate guru caittya-rupe
śiksa-guru haya krsna-mahanta-svarupe

Ponieważ obecności Duszy Najwyższej nie można doświadczyć wizualnie, pojawia się On przed nami jako wyzwolony bhakta. Taki mistrz duchowy nie jest nikim innym, jak tylko Samym Kryszną.

Caitanya Caritamrta Adi 1.58

W ten sposób taki Sri Guru nie jest dla nas niczym innym tylko samym Bogiem, i on zabiera nas do Boga obdarzając nasieniem miłości

 guru-krsna-prasade paya bhakti-lata-bija

kto ma wielkie szczęście, uzyskuje dzięki łasce Kryszny możliwość obcowania z autentycznym mistrzem duchowym. Dzięki łasce zarówno Kryszny, jak i mistrza duchowego taka osoba otrzymuje nasionko pnącza służby oddania.

Caitanya Caritamrta Madhya 19.151

Dlatego należy swoją wiarę skierować ku żyjącemu guru. Ponieważ polegam na pismach (siastra) nie dbam o inne opinie.

Kryszna Kirtan
Hari Om Tat Sat

(wyświetleń: 613)