Nasze pragnienia kształtują nasze przeznaczenie.

Nasze pragnienie kształtuje nasze przeznaczenie. To o czym myślisz wpływa na Twoją przyszłość. Stajesz się tym o czym myślisz, albo, jak mówi Bhagawadgita; O czym myślisz w chwili śmierci tam się udasz.

Tyle ogólne Nauki. A praktyka? Czasem się zdarza, że polecenie Mistrza i nasze pragnienie nie jest tym samym. Rezultat? Natychmiast pojawia się spór w społeczności, sandze.

We współczesnych wspólnotach często spotyka się sytuację, że ludzie zamiast zajmować się własną praktyką, lub inspirowaniem innych do niej, zajmują się oczernianiem innych. Wyszukiwaniem w nich wad. Kłótniami. Patrzeniem na to co inni robią, nie robią, mówią, praktykują, myślą.

Biorą udział w sporach ”filozoficznych”, dyskutują nad kontrowersjami, różnicami, debatują, przekonują do swoich racji, ustanawiają wyższość własnej linii nauczycieli nad innymi liniami, udowadniają wyższość jednej religii nad drugą, lub wykazują błędy w innych mistycznych tradycjach itd.

Czy to jest instrukcja Mistrza? Jakiegokolwiek Mistrza?

Z powodu braku właściwego podążania Naukami te rzeczy mają miejsce, a my stajemy się uczestnikami kłótni. Jakoś nie zauważamy, że nikt nie uczył nas abyśmy kłócili się z kimkolwiek.

Takie działanie rani serce Mistrza i jest naruszeniem jego woli.

Czy to jest właściwy sposób na spędzanie czasu? Wątpię.

Czas jest cenny.

Spożytkujmy go na pogłębienie praktyki, zrozumienie nauk własnego Nauczyciela, czy wprowadzenie tych nauk we własne życie. Osiągnięcie wysokich poziomów duchowego zrozumienia, czy stałości w praktyce (niszta), wymaga to pracy nad własnymi przekonaniami i mentalnymi ograniczeniami (w jogicznym sensie tego terminu). Kto jest umocniony w swojej wierze i wybranej Drodze nie zajmuje się kłótniami, czy wyszukiwaniem błędów w innych.

Każdy z nas szuka miłości, chce kochać i chce być kochanym.

To ludzkie ciało jest jak łódź którą można przepłynąć ocean nieszczęść, ocean ponownych narodzin i śmierci. To jest niezwykła możliwość na poznanie własnej jaźni, na odkrycie i zbudowanie własnej relacji z Jaźnią Najwyższą. To cenny czas. Spożytkujmy go z uwagą, świadomością i troską. To zbuduje spokój w nas, naszej wspólnocie i całym społeczeństwie.

Tego sobie i Tobie życzę.

Hari Om Tat Sat

Krysznakirtan

(wyświetleń: 305)