Raganuga bhakti to sadhana, praktyka duchowa

Rāgānugā-bhakti to sadhana, praktyka duchowa. Nie ma to nic wspólnego z “byciem czystym” lub “wyzwolonym”.

Są dwa rodzaje praktyki bhakti vaidhi i raganuga. Zobaczmy co na ten temat mówią Pisma Tradycji Gaudija:

Caitanja Caritamrita Madhya 22.149

ragatmika-bhakti — ‘mukhya’ vraja-vasi-jane
tara anugata bhaktira ‘raganuga’-name

ragatmika-bhakti – spontaniczna służba oddania; mukhya – przewyższająca; vraja-vasi-jane – w mieszkańcach Vrajy, czyli Vrindavany; tara – ta; anugata – podążając; bhaktira – służby oddania; raganuga-name – zwanej raganugą, czyli za spontaniczną służbą oddania.

“Oryginalni mieszkańcy Wryndawany są spontanicznie [ragatmika-bhakti] przywiązani do Kryszny w służbie oddania. Nic nie może się równać takiej spontanicznej służbie oddania, nazywanej ragatmika bhakti. Gdy wielbiciel podąża śladami bhaktów z Wryndawany, jego służba oddania nazywa się raganuga bhakti.”

Caitanja Caritamrita Adi 3.15

sakala jagate more kare vidhi-bhakti
vidhi-bhaktye vraja-bhava paite nahi śakti

sakala – wszyscy; jagate – we wszechświecie; more – dla Mnie; kare vidhi-bhakti – pełnią uregulowaną służbę oddania; vidhi-bhaktye – przez uregulowaną służbę oddania; vraja-bhava – uczucia mieszkańców Vrajy; paite – osiągnąć; nahi – nie; śakti – moc.

“Wszędzie w tym świecie ludzie wielbią Mnie zgodnie z zaleceniami pism świętych [vaidhi bhakti]. Jedynie przez przestrzeganie takich regulujących zasad nie można osiągnąć miłosnych uczuć bhaktów Wradżabhumi [Vrajabhumi].

Caitanja Caritamrita Adi 3.16

aiśvarya-jnanete saba jagat miśrita
aiśvarya-śithila-preme nahi mora prita

aiśvarya-jnanete – z wiedzy o bogactwach; saba – wszyscy; jagat – świat; miśrita – zmieszana; aiśvarya-śithila-preme – miłości osłabionej przez bogactwo; nahi – nie ma; mora – Moja; prita – atrakcja.

“Znając Me bogactwa, cały świat spogląda na Mnie z bojaźnią i szacunkiem. Ale oddanie osłabione przez taką cześć nie pociąga Mnie.

Bhakti Rasamrita Sindhu 1.2.291

ragatmikaika nishtha ye vrajavasi janadayah
tesham bhavaptaye lubdho bhaved atradhikaravan

That person who is greedy for attaining a bhäva similar to that of the inhabitants of Vraja—who are fixed solely in rägätmika-bhakti—is qualified for rägänuga-bhakti.

„ten kto pragnie mocno (jest chciwy), osiągnięcia wiecznego nastroju, skoncentrowanych jedynie [na Krysznie] Wradźawasich [mieszkańców Wradźy[, ten jest uprawniony do wejścia do raganuga bhakti” – tłum. moje

Bhakti Rasamrita Sindhu 1.2.292

tat-tad-bhävädi-mädhurye çrute dhér yad apekñate
nätra çästraà na yuktià ca tal-lobhotpatti-lakñaëaà

The appearance of that greed is indicated when the intelligence does not depend on rules of scripture and log- ic, after realizing to some degree the sweetness of their (inhabi- tants of Vraja) love through the process of hearing from the scriptures.

Dowodem na pojawienie się tego mocnego pragnienia – nie zależnego od logiki i instrukcji zawartych w Pismach – jest DOŚWIADCZENIE do pewnego stopnia słodyczy miłości [Wradźawasich] POPRZEZ SŁUCHANIE O ICH CZYNNOŚCIACH z Pism. – tłum. moje

Raga Vartma Candrika 3

vaidhi bhaktir bhavet çästraà bhaktau cet syät pravartakam
rägänugä syac ced bhaktau lobha eva pravartakaù

“When devotion is prompted by scriptural injunctions, then that is called vaidhi bhakti, but when it is prompted simply by spiritual greed, then it is called rägänugä bhakti.”

Kiedy oddanie jest pobudzone istrukcjami pism zwane jest vaidhi, kiedy wynika z posiadania silnego duchowego pragnienia (lobha) [podążania za mieszkańcami Wradźy] zwane jest raganuga.

Zatem raganuga bhakti jest sadhana, praktyką. Na tej praktyce sadhaka przechodzi przez etapy takie jak sraddha, sadhu sanga, bhajana krija itd….nie jest to prawda że raganuga pojawia się jako rezultat praktyki vaidhi bhakti . Vaidhi bhakti jest inna praktyką (na której także przechodzi się przez sraddha, sadhu sanga, bhajana krija itd) ale jej rezultatem jest inny rodzaj bhawy (bhava – ekstatyczna miłość do Boga) czy premy (prema– czysta miłość do Boga).

W Bhakti Rasamrita Sindhu 1.3.7-8 jest napisane że są to dwa odrębne procesy sadhany które prowadzą do innego celu.

“Bhava pochodząca z sadhany jest dwóch rodzajów: wynikająca z vaidhi sadhany i wynikająca z raganuga sadhany.”

Bhakti Rasamrita Sindhu 1.2.291

ragatmikaika nishtha ye vrajavasi janadayah
tesham bhavaptaye lubdho bhaved atradhikaravan

That person who is greedy for attaining a bhäva similar to that of the inhabitants of Vraja—who are fixed solely in rägätmika-bhakti—is qualified for rägänuga-bhakti.

„ten kto pragnie mocno [jest chciwy], osiągnięcia wiecznego nastroju, skoncentrowanych jedynie [na Krysznie] Wradźawasich [mieszkańców Wradźy[, ten jest uprawniony do wejścia do raganuga bhakti” – tłum. moje

Zatem żądne pisma i Nauki Goswaminów z Wryndawany nie wspierają teorii że należy być NAJPIERW czystym czy wyzwolonym (brahma-bhuta) aby podjąć praktykę raganuga bhakti.

Hari Om Tat Sat

Kryszna Kirtan

(wyświetleń: 93)