Po moim ostatnim wpisie na temat raganuga bhakti wywiązała się na facebooku ciekawa dyskusja w temacie praktyki. Oto jej zapis i moje kilka uwag.

Wielbicielka: Ostatnio miałam ciekawa rozmowę z “raganuga bhakta”. No i się okazało że nie trzeba trzymać zasad i mantrować i jest się raganuga bo guru daje …

 Są dwie możliwości, albo ten ktoś nie zrozumiał, co częste, albo to nie jest raganuga bhakti

Tak, guru daje. Narzędzia.

Albo projekt. To jest projekt. Jak idziesz do architekta to on ci daje projekt domu. Już masz projekt. Ale jeszcze nie masz domu. Musisz go wybudować. Procedurę znasz. To zajmuje też trochę czasu. Ale projekt już masz.

Różnicą pomiędzy praktyką vaidhi i raganuga bhakti nie jest intensywność praktyki, ale MOTYWACJA do praktyki. Czy …brak praktyki
Ci którzy mają wizje (darśan) ZWIĘKSZAJĄ praktykę ( np Narada Muni z 1. Pieśni Bhagawatam) a nie zmniejszają…

 

Wielbiciel: [czy dobrze rozumiem, że] vaidhi bhakti prowadzi nas poprzez praktykę do raganuga (oczywiście jeśli jest pragnienie). Zaczynamy w sposób uregulowany nakazy i zakazy, a potem rozwijamy wewnętrzna chęć służenia.

 

Vaidhi nie prowadzi do raganuga !!!! To niezrozumienie tematu, to są dwie różne praktyki z innymi celami. Praktyka vaidhi bhakti prowadzi na Wajkunthy a praktyka raganuga bhakti prowadzi do Golokiwryndawany, Wradży. Jest wisznu bhakti (vishnu bhakti) i wradźa nandana bhakti (vrajanandana bhakti).

vaidhi-raganuga-marga-bhedena parikirtitah |
dvividhah khalu bhavo’tra sadhanabhinivesajah || (brs 1.3.7)

“The paths of vaidhi and raganuga are known to be separate from each other. Engagement in these two forms of practice certainly awakens two distinct varieties of bhava.”

Ścieżka vaidhi i raganuga są znane jako dwie oddzielne ścieżki. Zaangażowanie w obie z nich budzi dwa odmienne rodzaje bhawy (bhava, duchowe emocje).

Cele tych ścieżek bhakti można zrozumieć następująco:

vidhi-bhaktye parshada-dehe vaikunthete yaya || (cc 2.24.87)

“Through vidhi-bhakti, one will attain the form of an associate in
Vaikuntha.”

“Poprzez praktykę vaidhi bhakti osiąga się formę towarzysza z Wajkunth.”

“Dzięki wykonywaniu uregulowanej służby oddania [vaidhi] zostaje się towarzyszem Narayana i osiąga się Vaikunthaloki, duchowe planety w niebie duchowym. [tłum. BBT]

aisvarya-jnane vidhi-bhajana kariya |
vaikunthake yaya catur-vidha mukti pana || (cc 1.3.17)

“Those who worship according to scriptural commandments, being aware of the Lord’s superhuman prowess, attain the four kinds of liberation in Vaikuntha.”

“Ci którzy wielbią zgodnie z przepisami pism, będąc świadomym wielkich ponadludzkich mocy Pana (aiśvarya), osiągają jedno z czterech rodzajów wyzwolenia na Wajkuntach.”

“Poprzez spełnianie [bhajana] takiej uregulowanej służby oddania [vaidhi] z czcią i szacunkiem [aisvarya] można udać się na Vaikunthę i osiągnąć cztery rodzaje wyzwolenia. [catur-vidha mukti]” [tłum BBT]

raga-bhaktye vraje svayam-bhagavane paya || (cc 2.24.85)

“Through raga-bhakti, one will attain the Lord Himself in Vraja.”

Poprzez ścieżkę raga bhakti osiąga się towarzystwo Pana we Wradźy [vraje svayam-bhagavane].

“Dzięki wykonywaniu spontanicznej służby oddania [raga-bhaktye] we Vrindavanie [vraje] osiąga się oryginalną Najwyższego Osobowego Boga, Krysznę.” [tłum BBT]

W Bhagawadgicie Kryszna mówi że “o czym pamiętasz tam się udasz ..yam yam vapi smaran bhavam  [Bhagawadgita 8.6]

Zatem jeśli “pamiętasz” (smarana) o: Narasimha, Bali Maharadżu, Kurmie, i Ramie nie udasz się do Wradży. Proste.

Aby udać się do Wradży należy słuchać, mówić i pamietać o…Wradży i tym co tam się dzieje…o tym co tam się dzieje pisał Ragunatha Goswami nasz prayojana aćarja (nauczyciel celu praktyki)….

Aby uzyskać “nastrój raganuga” należy mieć towarzystwo raganuga bhakty (to jedna z możliwości) lub posiadać samskary (samskara) z poprzedniego życia (druga, rzadsza opcja). Nie odbywa się to “automatycznie” poprzez kontakt z książkami jakiegoś Nauczyciela czy Srila Prabhupada Bhaktiwedanty Swamiego. W nich są na ten temat wzmianki ale …nikt z samego powodu że je czyta zainteresowania raganuga bhakti nie rozwinął. Przecież tyle osób czyta te książki od 50+ lat, a ilu jest zainteresowanych praktyką raganuga bhakti?

To co prowadzi do praktyki raganuga bhakti

Nazywa się ajata ruci raganuga bhakti (Dźiwa Goswamin, Bhakti Sandharbha)

Dżiwa Goswamin w swojej Bhakti Sandharbhie opisał dwa rodzaje raganuga sadhaków:

  1. Dźataruci [jata-ruci]: to ci którzy osiągnęli poziom smakowania tej formy medytacji [bhajan] przez 24 godziny na dobę poprzez ciągłe intonowanie, słuchanie pamiętanie itd
  2. Adźataruci [ajata-ruci] to którzy jeszcze nie osiągnęli tego poziomu uczuć i smaku.

Zauważ, że tutaj ruci oznacza smak, a nie poziom zaawansowania który nazywa się tak samo [sraddha, sadhusanga….ruci…itd].

Większość praktykujących jest tej drugiej kategorii.

Śrila Dźiwa Goswamin pisze:

“Ci bhaktowie którzy rozwinęli niewielkie zainteresowanie ścieżką raganugabhaktisadhany [raganuga-bhakti-sadhana], ale nie posiadają tak głębokiej tęsknoty jak ci którzy są dźataruciraganugami [jata-ruci-raganugi], powinni połączyć zasady ścieżki vaidhi bhakti z ich praktykami raganuga bhakti”

Srila Gaura Govinda Swami wyjaśnił:

Dźiwa Goswamin wyjaśnił że inną nazwą dla vaidhi jest adźata ruci raganuga. Pragnę udać się do Wryndawany, ale wciąż posadam anarthy (zanieczyszczenia serca) i mocne pragnienie (lobha) jeszcze nie pojawiło się [we mnie]. Po oczyszczeniu nieprzydatnych anarth posiadając towarzystwo i łaskę guru (diksza lub siksza) rozpoczyna się [praktyka] dźata ruci raganuga

Tripurari Swami wyjaśnia [źródło]:

Pytanie: Co dokładnie oznacza “ajata” i  “jata” kiedy ktoś mówi o ajata-ruci i jata-ruci bhakti?

Odpowiedź: Dźata (jata) oznacza “narodzony”. Dźata ruci  jest warunkiem w którym ruci (duchowy smak) rodzi się lub pojawia w wielbicielu.  Adźata-ruci jest sytuację w której ruci jeszcze nie pojawiło się w wielbicielu. Takim wielbicielem [na etapie] adźata-ruci jest ten kto praktykuje zasady bhakti z pragnieniem osiągnięcia duchowego smaku. W niektórych miejscach znajdziesz również terminy adźata-rati (ajata-rati) i adźata-rati (jata-rati). Rati oznacza miłość lub bhawę (bhava). W takim przypadku adźata oznacza sytuacje w której głębokie spontaniczne uczucie do Kryszny nie pojawiło się w sercu wielbiciela. Aby osiągnąć te emocje, wielbiciel musi oczyścić serce pod przewodnictwem zaawansowanego wielbiciela Kryszny.

Dźiwa Goswamin nazywa ten etap ajata-ruci-raganuga. To połączona forma raganuga i vaidhi bhakti, gdzie czyjaś motywacja aby zaangażować się w raganuga bhakti jest w jakić sposób zależna od logiki i  cytatów z pism, co wzmacnia tego wartość. Kryszna Kawiradźa Goswmai opisuje to w ten sposób: śastra-yukti nahi mane — raganugara prakrti sadhaka podążający raganuga bhakti nie dba o nakazy czy racje śiastr, pism świetych” (sastra-yukti),(CC 2.22.153).

Sriman Mahaprabhu powiedział także do Sanatany Goswmina  sastra-yukti nahi ihan siddhanta-vicara ei svabhava-gune Kiedy czujemy atrakcję do Kryszny na platformie transcendentalnej, nie istnieją już dłużej żadne logiczne argumenty oparte na pismach objawionych ani nie bierze się pod uwagę takich konkluzji. (CC 2.24.40). Oczywiście raganuga sadhaka opiera się na pismach w kwestii w jaki sposób wykonywać swoją praktykę, sadhanę.

Srila Rupa Goswamin pisze:

krsna-tad-bhakta-karunya-matra-labhaika-hetuka \
pusti-margataya kaiscid iyam raganugocyate
|| BRS 1.2.309 ||

“The mercy of Krsna and His devotees is the only cause of attaining
raganuga-bhakti . Some call this type of devotion pusti-marga.”

Łaska Kryszny i Jego czcicieli jest jedyna przyczyną że ktoś osiąga raganuga bhakti. Niektórzy nazywają ten rodzaj oddania puszti margą”


Zatem jest to praktyka bhakti z intencja rozwinięcia raganuga bhakti w której jeszcze nie ma rozwiniętego smaku (ruci) do konkretnej formy i konkretnej rasy (rasa) z Wradży.

Wielbiciel: “Vidura miał pragnienie zostać wiecznym towarzyszem Pana, wynika z tego że nie był świadom celu swojego życia dopóki Kryszna mu tego nie oznajmił. A jeśli robimy proces to najpierw wielbimy pana Lwa albo pana Ramę a dopiero jak się oczyścimy wiemy kto jest naszym istha deva . “

Nie wiemy jaką formę miał Widura “na myśli” kiedy o tym pomyślał, nie posiada on także tego specyficznego wradźa bhakti o którym traktuje wisznuizm Ćajtanji

Wchodząc w kontakt z linią [parampara] która propaguje raganuga bhakti (Gaudiya sampradaya) otrzymujemy nasienie bhakti w tym konkretnym nastroju oddania, a nie w jakimkolwiek nastroju…oczywiście tattva jest ta sama Kryszna, Narasimha czy Kurma są tym samym w sensie filozoficznym ale ich rasa jest inna, a bhakti jest o rasie a nie o tattvie.

Jeśli medytujesz o rasie Narasimhy otrzymasz bhakti w takiej rasie.

Nasienie bhakti NIE JEST w sercu i MOŻNA je zmienić. To temat na inna dyskusje tak w ogóle…

[CC 1.4.14-15] prema-rasa-niryasa karite asvadana
raga-marga bhakti loke karite pracarana

rasika-śekhara krsna parama-karuna
ei dui hetu haite icchara udgama

Pragnienie Pana, aby się pojawić, zrodziło się z dwóch powodów: chciał On skosztować słodkiej esencji smaków miłości do Boga oraz pragnął szerzyć służbę oddania w tym świecie na platformie spontanicznej atrakcji [raga-marga bhakti]. Dzięki temu znany jest jako najbardziej radosny i najbardziej miłosierny ze wszystkich.[poniewaz nikt nie dał tak wzniosłego bhakti do tej pory]

[CC Adi 1.4] anarpita-carim cirat karunayavatirnah kalau
samarpayitum unnatojjvala-rasam sva-bhakti-śriyam
harih purata-sundara-dyuti-kadamba-sandipitah
sada hrdaya-kandare sphuratu vah śaci-nandana

anarpita – nie podarowane; carim – było wcześniej; cirat – przez długi czas; karunaya – dzięki bezprzyczynowej łasce; avatirnah – zstąpił; kalau – w wieku Kali; samarpayitum – aby obdarzyć; unnata – wzniosła; ujjvala-rasam – rasa małżeńska; sva-bhakti – Swej własnej służby; śriyam – skarb; harih – Najwyższy Pan; purata – niż złoto; sundara – piękniejsze; dyuti – blasku; kadamba – z mnóstwem; sandipitah – oświetlił; sada – zawsze; hrdaya-kandare – w głębi serca; sphuratu – oby się zamanifestował; vah – twój; śaci-nandanah – syn matki Śaci.

Oby ten Pan, który znany jest jako syn Śrimati Śacidevi, transcendentalnie zamanifestował się w głębi twego serca. Błyszcząc jak stopione złoto, dzięki Swej bezprzyczynowej łasce pojawił się w tym wieku Kali, aby obdarzyć nas tym, czego wcześniej nie ofiarowała żadna inna inkarnacja: najbardziej wzniosłą i promienną wiedzą duchowi o smaku Swojej służby.

ZAUWAŻ że:
ujjvala-rasam – rasa małżeńska; sva-bhakti – Swej własnej służby;

TO JEST TO co daje Ćaitanja, rasa małżeńska w osobistej służbie, TO JEST zatem cel pojawienia się Ćajtanji. Inne linie Wisznuickie dają pozostałe rasy…czy też bhakti laty …

Wielbiciel: “Ale przecież chyba nie wszyscy w tej sampradayi jesteśmy w rasie madurya ?”

Wszyscy wielcy tak.  I my, jeśli chcemy korzystać z DARU TEJ sampradaji to jest to to,  co tu możemy otrzymać. Jeśli pragniesz Laksmi Narajany zapraszamy do Sri Sampradaji , jeśli chcesz być sakhi zapraszamy do Nimbarki…itd itp

Hari Om Tat Sat
Kryszna Kirtan

(wyświetleń: 102)

4244 Total Views 4 Views Today